11: De ki; «Yeryüzünde dolaşın da peygamberlere yalancı diyenlerin sonunun nasıl olduğunu bir görün!

12: De ki; «Göklerde ve yerde ne varsa kimindir?» «Allah’ındır!» de. O, merhametli olmayı kendine yazdı. Muhakkak sizi varlığında şüphe olmayan kıyamet gününde toplayacak. Kendilerine yazık edenler iman etmezler.

13: Oysa gecede, gündüzde barınan her şey O’nundur. İşiten ve bilen ancak O’dur.

14: De ki; «Göklerin ve yerin yaratanı olan Allah’tan başkasını mı dost edineceğim? Oysa O, yedirip besler, kendisi ise beslenmekten münezzehtir.» De ki: «Ben ehl-i İslamın birincisi olmakla emrolundum ve sakın Allah’a ortak koşanlardan olma!» buyuruldu.

15: De ki; «Ben Rabbime isyan edecek olursam, büyük bir günün azabından korkarım.»

16: O gün kimden azap giderilirse, işte Allah onu bağışlamıştır. Ve işte apaçık kurtuluş budur.

17: Eğer Allah sana bir keder dokundurursa (verirse), onu O’ndan başka açacak yoktur. Ve eğer sana bir iyilik dokundurursa (verirse), yine O, her şeye gücü yetendir!

18: Kullarının üstünde tam hakim O’dur. Her şeyden haberdar O’dur!