Bulunan para veya eşyayı duyurmak, ilan etmek ve bir müddet bekletmek şarttır.

İlan edersiniz. Sahibi çıkıp gelirse verirsiniz. Bir sene beklediğiniz halde sahibi gelmezse, sahibi bulunmazsa bu durumda bulunan mal veya para fakirlere sadaka olarak verilir.

Bulunan paralar ya da eşyalar; cami, Kur’ân Kursu gibi hayır müesseselerine verilemez.

Fakirin bizzat kendisine verilmelidir.

Eğer bulan kişi kendisi fakir ise, ihtiyaç sahibi ise, o zaman kendisi de kullanabilir.

Fakir değilse kullanamaz; mutlaka fakire vermesi gerekir.

Bekleme süresi dolmadan fakire verse ve arkasından sahibi çıkıp gelse, durumu açıklar. “Bulduğumu fakire verdim” der. Sahibi, “Ben malımı, paramı istiyorum” derse, o zaman bulan kişi, bekleme süresini doldurmadığı için o malı, parayı tazmin eder. Kendi cebinden öder, sahibine verir.

Fakat bir sene dolduktan sonra fakire verdiyse, sonradan sahibi çıksa bile tazmin etmek zorunda değildir. “Senin eşyasını buldum, ilan ettim, bir sene bekledim, gelmediğin için fakire verdim” der. Karşı taraf almakta ısrar etse bile vermek zorunda değildir.

Bulduğu malı, parayı Camiye, Kur’an Kursuna, köprüye, suya veya başka hayır müesseselerine veren kişinin verdiği, kendi sadakası yerine geçer, onu yeniden fakire vermelidir.

Çünkü bulduğunun hakkını vermiş sayılmaz. Bulduğunun hakkını vermiş olmak için yeniden kendi cebinden fakire ödemesi gerekir. Böylece bulduğu malı yerine ulaştırmış olur.