Taklidî iman, kişinin araştırmadan, delillerini bilmeden; anne-babasından, çevresinden gördüğü gibi inanmasıdır.
Yani “onlar böyle inanıyor, ben de öyle inanıyorum.” şeklindeki imandır.
Çocukluk döneminde taklidî iman normaldir. Ancak buluğ çağına gelen kişinin imanı sadece taklide dayanırsa eksik kalır.
Bu nedenle âlimler, kişinin inancını delil ve bilgi ile sağlamlaştırması gerektiğini söylemişlerdir.
Taklidî iman, kalıcı ve sağlam bir iman değildir.